Kinderboek
-
Project
Persoonlijke kado -
Jaar
2019
Mijn doel was om mijn kleine nichtje een speciaal en onvergetelijk cadeau te geven. Ik besloot daarom een kinderboek te maken speciaal voor haar. Om het verhaal voor het boek te schrijven, observeerde ik haar gedurende de dag. Ik nam nota van haar activiteiten en bezigheden, en schreef hier een verhaal over. Het verhaal werd eerst in het Nederlands geschreven, en daarna vertaald naar het Turks. Het boek werd vervolgens naar de drukker gestuurd om het definitieve product te verkrijgen.
Met het kinderboek hoopte ik mijn nichtje te verrassen en haar te laten zien hoeveel ik van haar hou. Het was een leuk kado waar ze misschien op dit moment nog niet veel van begrijpt, maar dat ze later zeker zal waarderen. Ik kijk uit naar haar reactie wanneer ze later het boek herontdekt en hoop dat het haar een warm gevoel zal geven.
Kinderboek
-
Project
Persoonlijke kado -
Jaar
2019
Mijn doel was om mijn kleine nichtje een speciaal en onvergetelijk cadeau te geven. Ik besloot daarom een kinderboek te maken speciaal voor haar. Om het verhaal voor het boek te schrijven, observeerde ik haar gedurende de dag. Ik nam nota van haar activiteiten en bezigheden, en schreef hier een verhaal over. Het verhaal werd eerst in het Nederlands geschreven, en daarna vertaald naar het Turks. Het boek werd vervolgens naar de drukker gestuurd om het definitieve product te verkrijgen.
Met het kinderboek hoopte ik mijn nichtje te verrassen en haar te laten zien hoeveel ik van haar hou. Het was een leuk kado waar ze misschien op dit moment nog niet veel van begrijpt, maar dat ze later zeker zal waarderen. Ik kijk uit naar haar reactie wanneer ze later het boek herontdekt en hoop dat het haar een warm gevoel zal geven.
1. Er was eens een klein meisje genaamd Almila.
2. Almila hield ervan om alles te delen. Daarom gaf ze alles wat ze vond eerst aan iemand anders en daarna ging ze zelf ermee spelen of eten.
3. Op een dag vond Almila een appel op de grond. “Wat is dit toch een mooie appel, er is vast wel iemand die het wilt eten” dacht Almila.
4. Daarom ging ze als eerst naar haar oma en opa om de appel om hen te geven. Zij bedankte Almila en gaven de appel terug aan Almila.
5. Almila pakte de appel en ging direct naar haar oom toe om de appel aan hem te geven.
6. Haar oom bedankte haar en gaf de appel terug.
7. Almila vond dit een beetje vreemd, maar pakte de appel van zijn oom om het naar zijn andere oom te geven maar ook deze oom gaf de appel terug aan Almila.
8. “Als niemand deze appel wilt, wilt mama en papa het vast wel.” En ging rechtstreeks naar hen.
9. Maar mama en papa wilden deze appel ook niet. Almila gooide de appel op de grond en zei: “Wilt er nou niemand deze appel?!”
10. Iedereen die Almila op deze manier zag vond het grappig en begon erom te lachen. Almila vond dit heel raar.
11. “Nou als niemand het eet, dan eet ik het wel” dacht Almila en nam een heel groot hap.
12. Net dat ze haar hap wilde opeten begon iedereen te schreeuwen dat ze een grote stuk in haar mond had.
13. In één oogopslag pakte iemand het stukje appel dat Almila haar mond had.
14. Dit maakte Almila erg boos. “Als jullie die appel zo graag wilden waarom gaven jullie het dan terug” zei ze.
15. Maar de grote mensen begrepen haar niet. Ze pakte haar op en gaf haar al hun liefde.
16. Deze liefde was zo geweldig dat Almila de appel heel snel vergat.
17. Later die dag sneed oma de appel in kleine stukjes en deelde het uit.
1. Bir varmis bir yokmuş Almila adında küçük bir kız varmis.
2. Almila her şeyi paylaşmayı çok seviyormuş. Bu yüzden eline ne geçerse ilk önce başkasına verir, sonra kendisi oynar ya da yermiş.
3. Bir gün Almila yerde bir elma bulmuş ve çok sevinmiş. “Bu elma o kadar güzel ki; kesin birilerinde yemek ister” diye duşunmuş.
4. Böylelikle ilk ninesinin ve dedesinin yanına gitmiş. Elmayı onlara uzatmış. Onlarsa “Aferin Almila” demiş ve elmayı Almila’yı geri vermiş.
5. Almila elmayı aldığı gibi dayısına doğru yürümüş ve elmayı dayısına vermiş.
6. Dayısı “Teşekkür ederim” diyerekten elmayı geri vermiş.
7. Buna şaşıran Almila elmayı tekrar almış ve amcasının yanına gitmiş. Amcası teşekkür edip elmayı geri vermiş.
8. “Kimse bu elmayı istemezse bile annem babam kesin ister” diye duşunmuş ve onların yanına doğru koşmuş.
9. Ama annesi babası da istemeyince Almila birazcık kezmiş. “Ya bu elmayı hiç kimsemi istemiyor? diyerek elmayı yere atmış.
10. Bunu gören herkes gülmeye başlamış. Almila ise bu duruma birazcık sasirmis.
11. “Neyse çöpe gideceğine bari ben yiyim” diye duşunmuş ve elmayı yerden almış ve sevkle isirmiş.
12. Tam elmayı yemeye başlayacakmış ki herkes “ağzında elma var!!!” diye bağırmaya başlamış.
13. Ve o anda minicik ağzında kocaman bir el hissetmesiyle elmanın elinden alınması bir olmuş.
14. Buna kızan Almila bağırarak “Madem elmayı istiyordunuz ben size verdiğimde neden yemediniz” deyi bağırmış.
15. Ama Almila’nin dilinden anlamayan büyükler, sözlerine kulak vermeden ona gülmüş öpmüş ve bolca sevmişler.
16. Bu sevgi o kadar muhteşemmiş ki Almila ağzından alınan elmayı bir anda unuttu vermiş. Mutluluktan etrafına gülücük saçmış.
17. Sonra ninesi o elmayı küçük parçalara bolmuş ve herkes nasibinden bir parça yemiş.
Ook interasant
Deeters
2019
Örgu ve Çeyiz
2018
Unieke Kaarten
2018 - heden